Getuigenis

Tijdens Simply Jesus Come Together zei David de Vos: ‘Heel worden betekent dat je accepteert dat je altijd deels gebroken zult zijn.’ Een mooie metafoor voor mijn leven, waarin geloof een belangrijke rol speelt. Ik heb het lange tijd vooral heel goed willen doen. Voor God. En dat ging lange tijd goed. 

Tot ik na ons eerste kindje, Finn, zwanger werd van de tweede. Tijdens de 20 weken echo bleek het een levensbedreigende aandoening te hebben: een hernia diafragmatica. Onze wereld stortte in! En tegelijkertijd kwam het erop aan: hadden we genoeg geloof voor een wonder? Ik wist zeker dat God het ging doen. Maar die hoop ging in vlammen op toen onze zoon, Boas, bij zijn geboorte naar Jezus ging…

We begrepen er niks van! We hadden God toch vertrouwd? We probeerden ons leven weer op de rit te krijgen en ik stopte daarbij alle pijn weg. Tijdens mijn derde zwangerschap dacht ik zelfs: dít zal me genezen. Maar het bleek niet zo te zijn. Ik liep compleet vast in mijn emoties. Zo erg zelfs, dat ik bij de crisisdienst terechtkwam: ik wilde niet meer leven. 

Alles wat ik had opgebouwd, mijn vroom-heid en heilige huisjes, het stortte allemaal in. Pas toen ik David het verhaal van de verloren zoon hoorde vertellen, begon het bij me te dagen: ik was als die oudste zoon, die keihard z’n best had gedaan om de liefde van de Vader te verdienen. 

Maar het werd me nu duidelijk: ik hoefde niks te verdienen! Hij wil het aan me geven, altijd en onvoorwaardelijk. Pas toen het me allemaal niet meer lukte, het bidden, het Bijbellezen, het naar de kerk gaan, ontdekte ik: God wil mij omhelzen, juist in mijn gebrokenheid! Ik hoef niet te wachten tot ik alles op orde heb. Wat een bevrijding!